Znaczącą częścią zrozumienia jakiegokolwiek rynku jest wiedza o tym, kim są jego uczestnicy, oraz ogarnięcie struktury rynku. Rynek Forex jest największym rynkiem na świecie pod względem obrotów: sięgają one aż 4 bln dolarów dziennie. W przeciwieństwie do regulowanych rynków giełdowych, na których handluje się akcjami spółek publicznych, rynek Forex nie jest scentralizowany. Można go porównać do piętrowej fontanny albo tortu ślubnego, z najważniejszymi uczestnikami na samej górze, i z transakcjami płynącymi kaskadą w dół. Najwięksi uczestnicy handlują na najlepszych warunkach i potrafią swoimi transakcjami wpływać na ruchy rynkowe, chociaż rynek jest tak wielki, że trudno jest jednej jednostce nim manipulować. Patrząc na uczestników rynku według rozmiaru, począwszy od największych, rynek Forex wygląda następująco:
Banki Centralne
Banki centralne to banki narodowe odpowiedzialne za emitowanie i pożyczanie narodowej waluty. Stoją one na samej górze handlowego “łańcucha pokarmowego”. Ustalają także politykę pieniężną, tak jak na przykład stopę procentową, i mogą zwiększyć lub zmniejszyć podaż waluty. Zazwyczaj posiadają również ogromne rezerwy innych walut oraz przedmioty wartościowe takie jak złoto kruszcowe. Oznacza to, że posiadają one kilka potężnych sił, które znacząco potrafią poruszyć rynkiem. Prawdopodobnie najlepszym przykładem tego jest sytuacja w roku 2015, kiedy Bank Narodowy Szwajcarii ogłosił, że zerwie sztywny parytet franka szwajcarskiego do euro. Efektem tego była zmiana kursu walutowego aż do 30% w niektórych kwotowaniach.
Banki centralne często mają cele polityczne, oficjalnie zadeklarowane czy nie, i chcą utrzymać wartość ich waluty w określonych ramach, i będą wdrażały swoje strategie polityczne ingerując na rynku walutowym, jeśli waluta jest zagrożona. Warto zauważyć, że nie zawsze się to udaje: Bank Anglii bezskutecznie próbował utrzymać wartość funta brytyjskiego wobec niemieckiej marki w roku 1992, lecz musiał porzucić tą próbę po tym, jak na rynku wydał ponad miliard funtów. Bankom o wiele łatwiej jest zdewaluować swoją walutę niż utrzymać lub zwiększyć jej wartość. Banki centralne także odgrywają znaczącą rolę w pożyczaniu i zapewnianiu płynności największym bankom danego kraju. Jeśli te wielkie banki wpadają w kłopoty, zadaniem banku centralnego jest interwencja i uporządkowanie sytuacji.
Banki
Największe obroty są kreowane na rynku międzybankowym. Banki zarówno handlują dla siebie jak i dla swoich klientów, których wymienimy poniżej. Na rynku międzybankowym dominuje “wielka czwórka”: pod względem obrotów jest to Citibank (12,9%), JP Morgan i HSBC (po 8,8%), i Deutsche Bank (7,9%). Banki handlują we własnych interesach zarówno w projektach spekulacyjnych (chociaż wielkość tych przedsięwzięć obecnie maleje) oraz w celu tworzenia rezerw walutowych. Funkcjonują również jako dealerzy dla dużych, profesjonalnych uczestników rynku. Jako dealerzy, banki osiągają zyski ze spreadów kupna i sprzedaży, które nakładają na kursy wymiany walut według własnych kwotowań.
Zarządzający Inwestycjami i Fundusze Hedgingowe
Największymi klientami banków są spekulacyjne fundusze hedgingowe oraz zarządzający innymi instytucjami inwestycyjnymi. Mogą chcieć wymienić waluty w celu finansowania zakupu papierów wartościowych w walutach, których sami nie posiadają, lub zabezpieczenia się przed ryzykiem zmian kursów walutowych, które mogłyby mieć niekorzystny wpływ na ich portfel papierów wartościowych, albo też zwyczajnie w celu spekulacji na zmianach kursów walut. Podczas gdy fundusze inwestycyjne handlują wielkimi obrotami, co odbija się szerokim echem, branża funduszy emerytalnych w porównaniu stanowi większą część wartości aktywów objętych zarządzaniem. Natomiast z powodu bardziej konserwatywnego stylu handlowania, fundusze inwestycyjne mają większy wpływ na rynek walutowy, gdyż generalnie handlując podejmują większe ryzyko.
Korporacje
Korporacje, tak samo jak zarządzający inwestycjami oraz fundusze inwestycyjne, także mają bezpośrednio do czynienia z bankami, podczas gdy mniejsze firmy współpracują z mniejszymi bankami. Brokerzy Forex są spółkami, które znajdują się w tej właśnie pozycji łańcucha handlowego. Spółki te często są korporacjami międzynarodowymi lub przynajmniej angażują się w handel międzynarodowy. Nawet jeśli tego nie robią, ich zyski mogą być narażone na ryzyko spowodowane zmianami kursów walut. Z tych powodów korporacje są zmuszone do podejmowania transakcji walutowych, i w rezultacie często są w mniej korzystnej sytuacji, gdyż nie mogą wybierać, kiedy wejść na rynek. Dlatego korporacje często angażują się w handel instrumentami pochodnymi na rynku Forex, takimi jak swapy i transakcje forward, żeby skutecznie chronić się przed ryzykiem. Warto zauważyć, że całkowity wolumen transakcji Forex przeprowadzanych przez korporacje w celach handlowych jest mniejszy od obrotów kreowanych przez zarządzających inwestycjami i funduszy hedgingowych w celach spekulacyjnych, chociaż można by argumentować, że wielu zarządzających inwestycjami handluje w celu zabezpieczenia swoich aktywów, a nie w celach spekulacyjnych, co zazwyczaj jest elementem charakterystycznym dla korporacji.
Traderzy Detaliczni
Niestety znajdujemy się na samym końcu łańcucha handlowego, handlując na gorszych warunkach niż wszyscy uczestnicy rynku wymienieni powyżej. Aby móc handlować, musimy korzystać z usług detalicznych brokerów Forex, którzy nawet nie koniecznie ubezpieczają nasze transakcje przed ryzykiem na rynku walutowym. Jeśli jednak to robią, zazwyczaj korzystają z usług banku, który z kolei korzysta z usług jeszcze innego banku, który w końcu może być powiązany z jednym z banków “wielkiej czwórki” albo innym bankiem podobnej rangi. Z każdym poziomem, warunki handlu - tzn. ceny, spready itd., są coraz bardziej niekorzystne. Ciekawe jest więc, kim jest grupa setek tysięcy traderów takich jak my, którzy handlują na rynku Forex za pomocą brokera? Według wyników badań przedstawionych w 2014 r. sytuacja uczestników rynku wygląda następująco:
- Około 70% mężczyzn, 30% kobiet. Odsetek kobiet najwyższy w Europie (41% kobiet).
- Średni wiek 35 lat - stosunkowo młody.
- 35% w Europie, 40% w Azji, tylko 4% w USA.
- Amerykanie mają największy średni wolumen depozytu w wysokości ponad 6 000 dolarów.
- Podział według regionów: Europa 35%, Azja 24%, Bliski Wschód 13%, Ameryka Południowa 8%.
- 84% uważa, że możliwe jest uzyskanie pozytywnych zwrotów miesięcznych, 30% - że nie.
- Większe konta są z reguły bardziej opłacalne.