MiFiD II weszła w życie w środę, 3 stycznia, chociaż wielu inwestorów jeszcze nie odczuwa skutków. Przerobiona dyrektywa unijna to być może największe dostosowanie regulacyjne od dziesięciu lat, nad którym pracowano przez siedem lat. Ostateczny wynik to 1,4 miliona paragrafów, których wyraźnym celem jest zapewnienie lepszej ochrony inwestorom instytucjonalnym poprzez rozprawienie się z bankami, giełdami i brokerami. Chociaż prawodawstwo nie jest skierowane bezpośrednio do traderów indywidualnych, detaliczni inwestorzy na rynku Forex niemal na pewno zauważą efekt, zarówno pod względem dodatkowego zabezpieczenia, jak i pod względem podwyższonych kosztów związanych z handlem.
Oryginalna MiFiD
Pierwotna dyrektywa MiFiD weszła w życie w listopadzie 2007 r. z celem pomocy w usuwaniu nieprawidłowości na rynku kapitałowym. Druga iteracja dotyczy prawie wszystkich aspektów handlu w ramach Unii Europejskiej, a także będzie miała wpływ międzynarodowy. Jeśli zarządzający funduszem w UE chciałby na przykład kupić opcję w Azji, transakcja będzie musiała być zgodna z MiFID, nawet jeśli jest to zakup (lub sprzedaż) transgraniczny.
Wymagania MiFiD
Wymogi sprawozdawczości dla instytucji w ramach MiFiD II zostały znacznie zwiększone, dzięki czemu ucierpi na przykład handel telefoniczny, gdyż konieczny będzie papierowy ślad dla wszystkich transakcji. Transakcje będą musiały być dokumentowane co 100 mikrosekund, a dane dotyczące transakcji będą musiały być przechowywane przez pięć lat w przypadku audytów lub dochodzeń. Zarządzający funduszami będą teraz musieli osobno budżetować koszty badań rynku i transakcji, wyszczególniać ich nakłady i stać się bardziej przejrzystymi dla swoich klientów. Oczekuje się, że podważy to przekonanie, że badania w celach inwestycyjnych faktycznie są tak cenne, jak twierdzą zarządzający funduszami. W skutek tego, fundusze prawdopodobnie ograniczają swoje badania. Jeśli dojdzie do tego spiralnego efektu, wiele funduszy może zostać zmuszonych do ograniczenia włączenia i oferowania mniejszych akcji lub aktywów, co może mieć bezpośredni wpływ na małe i średnie przedsiębiorstwa. Oczekuje się zatem, że MiFiD może nie tylko wpłynąć na inwestorów i domy maklerskie, ale także na przedsiębiorstwa.
Jak zostaną dotknięci traderzy indywidualni?
Choć jest zbyt wcześnie, by powiedzieć, w jaki sposób MiFiD II może w najszerszym zakresie spłynąć do poziomu detalicznego, niektóre prognozy mogą mieć pewną wagę. Po pierwsze, traderzy będą najprawdopodobniej zobowiązani do dostarczenia dodatkowych dokumentów dotyczących zgodności. Może to skomplikować lub wydłużyć proces rejestracji dla nowych traderów, a długoterminowi inwestorzy mogą nagle okazać się zmuszeni do dostarczenia dodatkowej dokumentacji. Te dodatkowe wymogi dotyczące raportowania i zgodności mogą być trudne dla wielu brokerów Forex, szczególnie dla nowych brokerów, którzy działają z ograniczoną infrastrukturą techniczną i małym zespołem obsługi klienta. Brokerzy mogą również zostać zmuszeni do inwestowania w nowe technologie, aby bezpiecznie zarządzać tymi prywatnymi informacjami, co może stanowić obciążenie finansowe dla brokera, które może zostać przekazane przedsiębiorcy w jakiejś formie, być może poprzez wyższe opłaty lub prowizje.
Z drugiej strony, zwiększone wymogi w zakresie sprawozdawczości wynikające z MiFiD II pozwolą inwestorom zobaczyć raporty od brokerów, którzy twierdzą, że są pośrednikami ECN, aby sprawdzić, czy ewentualnie zajęli drugą stronę transakcji jako animator rynku. Może to być szczególnie przydatna informacja dla handlowców, którzy nie są pewni prawdziwej taktyki swojego brokera.